Nog even terug naar de workshop en het diner.

Workshop drie met Latif

Latif hadden we ontmoet tijdens ons optreden met het koor van Alma. Hij was alvast komen luisteren zodat hij wist wat voor vlees hij in de kuip had. Een pianiste was ook aanwezig om hem en ons te begeleiden.
We begonnen met inzingen, ook hij benadrukte het belang van intonatie. Bij ons is dit steevast aan de lage kant. Ik heb hem duidelijk gemaakt dat dit onze ‘specialiteit’ is. Toch kregen we weer de nodige tips waar we wat mee kunnen. De sevdalinka waar we mee begonnen was van droevige aard. De bruiloftsgasten die op weg gingen naar de bruiloft kregen van ‘de berg’ de boodschap dat de bruid overleden én al begraven was. Het is een waar gebeurt verhaal dat als een gedicht op muziek gezet is. De melodieën die altijd in mineur genoteerd zijn krijgen zo ook een melancholieke sfeer. Iedereen begrijpt dat dit lied met veel smart gezongen moet worden. Twee aan twee kregen we de gelegenheid om dit ook ten gehore te brengen. Hierdoor maakte het nog méér indruk dan dat het al deed. Na een korte pauze hebben we het welkomstlied voor Mohammed geleerd. Toen hij in Mekka/Medina aankwam werd er gezongen, er zijn vele melodieën voor dit lied, niemand weet wat de oorspronkelijke melodie is. Latif en het meisje hebben twee versies laten horen. Wonderschoon, heel beheerst en ingetogen zongen zij voor ons dit lied, een moderne en een oudere versie. Wij kozen voor de oudere/authentiekere melodie. Wat heel moeilijk leek kregen we toch in 20 minuten voor elkaar. De complimenten waren dan ook hier weer niet van de lucht. De klapper kwam toen Latif mij “jullie PROFESSOR” noemde. Dit onthouden we natuurlijk graag!

Een aanvulling op het avondprogramma.

De docenten die we gesproken hebben zijn heel tevreden over onze klankleur en capaciteiten. Toch kreeg ik ook bij het diner nog wat tips om aan te werken. Daar ben ik heel blij mee en zal dit dinsdag direct gebruiken!!
Onze Karja Boe, met de dissonante klankkleur, wordt hier GANGA genoemd. Na afloop van het diner hebben we dit laten horen aan de docenten. Geweldig, vonden zij het evenals de Warme Garnars wat we met veel expressie kunnen zingen werd erg gewaardeerd, met klem verzochten zij mij om dit hen dit toe te sturen.
Wat een grote verassing was, was het bedanklied. Beschreven werd er o.a de passie voor Sead’s land, de zakelijke kwaliteiten van Jan Willem en de workshops van Vanessa en Alma. Heel erg goed uitgevoerd op de melodie van Kad ja Podoh, en niet Karaj Boe zoals eerder vermeld. We hebben dit zo dikwijls gezongen dat we het nooit meer zullen vergeten. Hier gaan de thuisblijvers van profiteren in de toekomst!